കാവല്‍.

പുഞ്ചിരിയുടെ മേലാപ്പണിഞ്ഞ, ഒരായിരം അസത്യങ്ങളുടെ മൂടിയില്ലാ ചെപ്പു തുറന്ന്, ഈ സായാന്ഹത്തിനും അപ്പുറത്തേക്ക് വളരുന്ന ഏതോ നാഴികയില്‍ മനസ്സ് തുറക്കുമ്പോള്‍, കാവലിരിക്കാന്‍ തുണ വേണം.