Shantha Bhaavam
Sunday, December 19, 2010
നൊമ്പരം
നിറച്ചത് ചില വ്യാകുലതകള്.ഒളിച്ചു വച്ചത് അളവില്ലാത്ത നൊമ്പരം.കണ്ണുനീര് മുത്തുകള് ഒരാഹ്ലാദപുഴയൊഴുകും വഴിയായി.അപ്പോള് ചിരിക്കാന് മറന്നു.
2 comments:
പ്രദീപ് പേരശ്ശന്നൂര്
December 19, 2010 at 8:42 AM
well
Reply
Delete
Replies
Reply
Anonymous
December 20, 2010 at 12:41 PM
കുറച്ചു വാക്കുകളിൽ ഒരുപാടു പറഞ്ഞതുപോലെ....
Reply
Delete
Replies
Reply
Add comment
Load more...
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
well
ReplyDeleteകുറച്ചു വാക്കുകളിൽ ഒരുപാടു പറഞ്ഞതുപോലെ....
ReplyDelete