നിറഞ്ഞൊരു മൌനത്തില് ഇടം കണ്ടത്
ഒരില പൊഴിയും പോലെ.
നിറഞ്ഞ മിഴികള്
സമ്മതമില്ലാതെ വരച്ചെടുത്തത്,
ആ നിറ വേനലിലും.
ഉരുണ്ടുരുണ്ട് ധാരയായി
പൈയ്ത് പൈയ്ത്,
ഇത്തിരി കുളിരുപോലും
അവശേഷിപ്പിക്കാതെ നടന്നകലാന്,
അനുരണത്തിന്റെ കെല്പ്പ് അധികപ്പറ്റായി.
അകന്നുപോയ ചില സ്വപ്നങ്ങള് പോലെ,
പറന്നകലാന്, ഈ കുഞ്ഞു തൂവലുകള്
അനിവാര്യം.
No comments:
Post a Comment