Monday, April 11, 2011

എന്‍റെ അമ്മ.

കാത്തിരിക്കയാണമ്മ , ഒരായിരം പൂര്‍ണ ചന്ദ്രന്‍മാരുടെ ശോഭ കണ്‍കളില്‍ ആവാഹിച്ച്. ആഴിപോലെ വാത്സല്യം മനസ്സില്‍ ഒളിപ്പിച്ച്. നാളെ ആ മടിയില്‍ തല ചായ്ച്ചു, ആ കൈകളുടെ സുരക്ഷിതത്തില്‍ ഒട്ടും ആകുലതകളില്ലാതെ മനം മറന്നു ഞാനുറങ്ങും .ഈ ലോകം മനോഹരം.....എന്‍റെ അമ്മയുണ്ട്‌ ഇവിടെ ...എന്‍റെ അമ്മ.

നാട്ടിലേക്ക്.

പാടത്തിനു നടുവിലുടെ പുഴയോരത്തെക്കുള്ള വരംബുകളിലോക്കെ കുഞ്ഞു പൂക്കള്‍ വിടര്ന്നിരിക്കുന്നുവത്രേ.കാത്തിരിക്കാന്‍ വയ്യ. ഞാനും പുറപ്പെടുന്നു നാട്ടിലേക്ക്.

Tuesday, April 5, 2011

പരിഭവമില്ലാതെ

പരിഭവങ്ങള്‍ക്ക് മുഖമില്ല.
എങ്കിലും നേരിയ പുഞ്ചിരി
നേര്‍ത്തൊരു ചന്ദ്രക്കലയുടെ
ചേലില്‍ ചെറു വിരലിന്‍റെ
അറ്റത്ത്‌ അടുക്കി വച്ചത്
ഇന്നലെ തൃസന്ധ്യക്ക്‌
കൈ മാറുന്നത് വിഭ്രമിപ്പിക്കുന്ന
കാഴ്ചയൊന്നുമല്ലായിരുന്നു,
കാരണം പിന്നെയത്
പുഴപോലെ ഒഴുകി മറഞ്ഞത്
വഴിയറിയാത്ത എന്‍റെ നെഞ്ചിലും.