പൊഴിഞ്ഞു പോയ ഈ മുന്നൂറ്റി അറുപത്തഞ്ചു ദിനങ്ങളില്, ഓര്മ്മിക്കാതെ ഒരു പുലരിയിലും ഉണര്ന്നിട്ടില്ല. നിറ സാന്നിദ്ധ്യമായി അരൂപിയായി എപ്പോഴും കൂടെയുണ്ടെന്ന് അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞു.
നാളെ ആ വാത്സല്യത്തിന് സ്നേഹവും സങ്കടവും ചാലിച്ച തിലോദകം.
എന്റെ അമ്മ ..............
നാളെ ആ വാത്സല്യത്തിന് സ്നേഹവും സങ്കടവും ചാലിച്ച തിലോദകം.
എന്റെ അമ്മ ..............
No comments:
Post a Comment