അവള്
കാലം കുരുക്കഴിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോള്
നോവിന്റെ മാറിടം അവള്
ഭാവങ്ങള് കൊണ്ട് തുന്നിച്ചേര്ത്തു.
രാത്രിയുടെ വെളിച്ചം
പകലിന്റെ തമസ്സായി
പ്രത്യാശയുടെ വരമ്പത്ത്
ആഗ്രഹങ്ങളുടെ നുരുമേനിയില്
അരിവാളിന്റെ തിളക്കം
മങ്ങികൊണ്ടടിരുന്നു
സംഗീത പക്ഷികള് ആകാശം വിസ്തൃതമാക്കി
പാടാന് തുടങ്ങി
മഞ്ഞിന് കണങ്ങള് പ്രതീക്ഷ കൊണ്ട്
അവളെ പൊതിഞ്ഞു.
നക്ഷത്ര ചിത്രങ്ങളുടെ മോഹ പൊലിമയുമായ്
ഈണമില്ലാതെ നൊബര കാറ്റ്
മൂളികൊണ്ടടിരുന്നു.
No comments:
Post a Comment