പത്തായപ്പുരയുടെ ഒന്നാം നിലയിലെ മുറിയിലാണ് ഉറങ്ങാറ്. പുറത്ത് പൂത്തുനില്ക്കുന്ന പാരിജാതത്തിന്റെ സുഗന്ധം, തുറന്നിട്ട ജാലകത്തിലൂടെ വന്നു നിറയും.രാത്രിയില് ഉണര്ന്നാല് പുറത്തേക്ക് നോക്കാന് ഭയമായിരുന്നു. നാട്ടുവെളിച്ചത്തില് പുറത്തുള്ള മരങ്ങളും ചെടികളും, കാറ്റിലാടുന്ന കവുങ്ങും വാഴയും, എന്തൊക്കെയോ രൂപങ്ങളാണെന്ന് മനസ്സ് പറയും. പിന്നെ ആകാശത്തെ മേഘത്തുണ്ടുകളില് സ്വയം നിര്ണ്ണയിക്കുന്ന രൂപങ്ങളും. ബാല്യത്തിന്റെ ആ കുതൂഹലങ്ങള് മാഞ്ഞുപോകാതെ, നോവിന്റെ മധുരമായി ഇന്നും..............
No comments:
Post a Comment