അമ്മദിനം.

വാടാത്ത ഒരുപിടി പൂക്കൾ, അതിരാവിലെ വാതിലിൽ മുട്ടിവിളിച്ചു.Love U.... മനസ്സ് നിറഞ്ഞു...നെഞ്ചിലെന്തോ തടഞ്ഞു.വെറുതെ പുറത്തേയ്ക്ക് നോക്കി നിന്നു....ഇല്ല നേരിയ മഴച്ചാറൽ മാത്രം. ബൈക്ക് ഇരപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ചുണ്ടിന്റെ കോണിൽ ഒളിപ്പിച്ച പുഞ്ചിരിയുമായി, പെട്ടെന്ന് വന്ന് അത്ഭുതപ്പെടുത്താറുള്ള മകനിപ്പോൾ അച്ഛനായിരിക്കുന്നു.ഓടിവന്ന് കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്ന മകൾ അമ്മയായിരിയ്ക്കുന്നു.കാലചക്രത്തിന് കറങ്ങാതെ വയ്യ.നിർന്നിമേഷയായി നിരീക്ഷിക്കുമ്പോൾ, ഒരമ്മദിനം അനിവാര്യമോ എന്ന ചിന്ത.പകരം, മക്കൾക്കായി ഒരുക്കിവയ്ക്കുന്ന ദിനങ്ങളാകട്ടെ എന്നും ഒരമ്മയുടേത്....കാത്തിരിയ്ക്കാം, നിറഞ്ഞ വാത്സല്യത്തോടെ....അവർ വരാതിരിയ്ക്കില്ല്യ.