നിരീക്ഷണം. കാഴ്ചകൾ കാണുന്നതും കഥാപാത്രമാകുന്നതും പലപ്പോഴും ഞാൻ തന്നെ.മാറ്റത്തിനായി, മുന്നിൽ ഗോചരമായ എന്തിനേയും കഥാപാത്രമാക്കാം.വിടർന്നതോ,പാതിയടഞ്ഞതോ ആയ കണ്ണുകളിലൂടെ വിസ്മയക്കാഴ്ചകൾ കണ്ട് വിങ്ങിപ്പൊട്ടുകയും, പൊട്ടിച്ചിരിക്കുകയുമാവാം.ഓരോ ഇലയും വൃക്ഷത്തിന് സ്വന്തമെന്നപോലെ,വാടിവീഴുംവരെ കാറ്റിലാടും പോലെ, ചില അവസ്ഥകൾ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു വയ്ക്കണം.കണ്ടെത്തിയ പുതുമകൾ മൃതസഞ്ജീവനിയാകും.മുനിഞ്ഞു വിളറിയ മനസ്സിൽ അപ്പോൾ വമ്പൻ ഘോഷയാത്ര തുടങ്ങും.നിറങ്ങൾ നൃത്തമാടും.തേച്ചുമിനുക്കിയ നിലവിളക്കിൽ നിറഞ്ഞ സ്നേഹത്തിൽ പൊൻപ്രകാശം പരത്തുന്ന കുഞ്ഞുതിരിയപ്പോൾ നിർത്താതെ വർത്തമാനം തുടങ്ങും.അപ്പോഴാണ് രൂപാന്തരത്തിന്റെ മിന്നാമിനുങ്ങുകൾ എന്റെ കണ്ണുകളിൽ കൂടുകൂട്ടുക.ഭംഗിയുള്ള എല്ലാ പൂക്കളിലും മകരന്ദമില്ല.അവയെ പൂമ്പാറ്റകൾ ചുംബിക്കാറുമില്ല.ഈ നിരീക്ഷണം വെറുതെയാവില്ല.ഞാനതിന്റെ കൂടെ ഒറ്റയ്ക്ക് പൊറുതി തുടങ്ങും.